แรงงานชาวพม่า ร้องผ่านสื่อเพื่อขอความเป็นธรรม ถูกกระบะของหน่วยงานราชการ ชนท้ายรถมอเตอร์ไซค์เมียและลูกอาการสาหัส ตาบอด เป็นตายเท่ากัน แต่ปัดความรับผิดชอบ ซ้ำตำรวจยังให้เป็นประมาทร่วม คู่กรณีขอจ่ายแค่ 5 หมื่นแล้วจบ ขณะบิลค่ารักษาทะลุ 2 แสน ฝ่ายผัวไม่มีเงินแม้จะไปเฝ้าเมีย
วันที่ 29 ก.ย.65 ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจากชาวบ้านที่ ต.หินโคน อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ ขอให้สื่อช่วยประสานขอความยุติธรรมให้กับสองสามีชาวพม่า และลูกสาววัย 8 ขวบ ที่เกิดอุบัติเหตุ แล้วไม่มีใครออกมารับผิดชอบ
นางลำเพย แหลมเพชรไท อายุ 50 ปี บ้านเลขที่ 270 ม.10 ต.หินโคน อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ เล่าว่า เมื่อกว่า 20 ปีที่ผ่านมา ได้มีนายดีมาหมัด ปัจจุบันอายุ 54 ปีและนางอามีน นาปี ปัจจุบันอายุ 37 ปี ชาวพม่า มาอยู่อาศัยที่ อ.ลำปลายมาศ ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป จนกระทั่งต่อมาได้มีลูกสาวชื่อ ด.ญ.วันวิสา มอหมัด อายุ 8 ปี (สัญชาติพม่า) ซึ่งสามีกับภรรยา มีทะเบียนบ้านอยู่ที่ อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ ส่วนลูกสาวมีทะเบียนอยู่ อ.บ้านใหม่ไชยพจน์ จ.บุรีรัมย์
ระยะหลังสามพ่อแม่ลูก ได้ย้ายไปเช่าบ้านอยู่ที่ อ.ชำนิ จ.บุรีรัมย์ ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไปเหมือนเดิม กระทั่งเมื่อวันที่ 6 ก.ย.ที่ผ่านมาเวลาประมาณ 10.00 น. นางอามีน นาปี ขี่รถจักรยานยนต์แบบพ่วงข้าง ยี่ห้อฮอนด้า ไปกับลูกสาววัย 8 ขวบ
เมื่อขับรถมาถึงบริเวณหน้าสถานีตำรวจ สภ.ชำนิ อ.ชำนิ ได้มีรถกระบะยี่ห้อนิสสัน รุ่นฟอร์เพียร์ สีน้ำเงิน ทะเบียน กม-8325 นครราชสีมา เป็นรถของศูนย์วิจัยข้าวนครราชสีมา มีนายพีระพัชร บุญมีพิทักษ์ อายุ 37 ปี ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ ขับมาพุ่งชนท้ายอย่างจัง
นางอามีน ถูกส่งไปรักษาต่อที่ รพ.ศูนย์บุรีรัมย์ ตอนนี้ยังไม่รู้สึกตัว แพทย์ระบุตามองไม่เห็นทั้งสองข้าง ส่วนลูกสาวเป็นแผลบริเวณขาลึกถึงกระดูก ต้องไปล้างแผลทุกวัน
นางลำเพย บอกด้วยว่า เห็นสภาพครอบครัวนี้แล้วสงสาร เพราะมาจากต่างบ้านต่างเมือง เมื่อมาประสบเหตุ กลับไม่มีใครมาช่วยเหลือได้ คู่กรณีเป็นคนของหลวง แต่ปัดความรับผิดชอบ
ด้านนายดีมาหมัด อายุ 54 ปี สามี ผู้บาดเจ็บ บอกว่า ตอนนี้คนขับรถเสนอจ่ายเงินให้เป็นค่ารักษาพยายาม 30,000 บาท ให้เป็นค่าใช้จ่ายระหว่างเจ็บป่วยอีก 20,000 บาท รวมเป็น 50,000 บาท และจ่ายให้เป็นค่ารักษาลูกสาวอีก 5,523.50 บาท
แต่ตอนนี้ค่ารักษาพยาบาลที่โรงพยาบาลแจ้งมายอดสูงกว่า 200,000 บาทแล้ว เมื่อจะเรียกเพิ่ม เขาบอกให้ไปฟ้องเอา ตอนนี้จนปัญญา ไม่มีเงินแม้กินข้าว ไม่มีเงินแม้จะเดินทางไปเฝ้าภรรยาที่โรงพยาบาล
